İmam Hatip Mehmet yaşar” Zekât” hakkında bilgilendirmelerde bulundu. Yaşar,  Zekât, dinen zenginlik ölçüsü kabul edilen miktarda (nisap) mala sahip olan kimselerin Allah rızası için muayyen kişilere vermesi gereken belli miktarı ifade eder.

"İman edip iyi işler yapan, namaz kılan ve zekât verenler var ya, onların mükâfatları Rableri katındadır. Onlara korku yoktur, onlar üzüntü de çekmezler." (Bakara s.a.277)

Zekât sayesinde zengin ile fakir arasında sevgi bağı oluşur, gönül köprüleri kurulur.

Zekât veren, zenginliğin bir sınav olduğunu düşünerek, Allah kendisine nasıl ihsanda bulunmuşsa, o da başkalarına öyle ihsanda bulunur. Zekât alan kişide, nimeti verenin Allah olduğunu, ancak bu nimetin ulaştırılmasında varlıklı kişilerin vasıta kılındığını bilir. Yüce Allah'a karşı şükran borcunu ödemenin yanı sıra kendisine nimete ulaştıranlara da sevgi, saygı ve minnet duyar.

Sevgili Peygamberimiz bir hadislerinde, "İnsanlara teşekkür etmeyenin Allah'a da şükretmiş sayılmayacağını ifade etmişlerdir." (Tirmizi, Birr ve Sıla, 35) Bu nedenle her iki taraf da birbirine şükran borçludur.

Zira varlıklı insan hak sahiplerini bulamamış olsa farzı yerine getiremeyecektir. Dolayısıyla muhtaç kimseler, bu görevi yerine getirebilmesinde kendisi için bir nimettir. Onlar sayesinde sorumluluktan kurtulmaktadır. Muhtaç kimse ise, varlıklı kişiler sayesinde Yüce Allah'ın kendisi için takdir buyurduğu nimete kavuşmaktadır.

(Muhlis Akar, Ercan Eser, Zekatı anlamak, Ankara- 2012, s. 39-40)

Kâ’b b. Ucre (r.a.) diyor ki:

“Allah Resûlü bana şöyle buyurdu: ‘Sadaka/zekât vermek, suyun ateşi söndürdüğü gibi hataları yok eder...’” (Tirmizî, Cum’a, 79; İbn Mâce, Zühd, 22)

Allah’ın selamı, bereketi, mağfireti üzerinize olsun.